میزان نیاز به اینوتروپ در بیماران دریافت کننده پیوند عروق کرونر با دو روش بیهوشی متفاوت

ویژگی فارماکوکی نتیکی منحصر به فرد داروی پروپوفول که باعث بیداری سریع از بیهوشی می گردد، باعث شد که این دارو جای خود را در اعمال جراحی عروق کرونر قلب باز کند. اما دغدغه های ناشی از اثرات بالقوه اینوتروپ منفی این دارو، استفاده از آن را در این بیماران محدود کرده است. در این تحقیق تأثیرات این دارو بر وضعیت همودینامیک در مقایسه با مورفین در بیماران جراحی قلب باز(پیوند عروق کرونر) مورد مطالعه قرار گرفته است. این مطالعه بر روی 60 بیمار با کلاس آ.اس.آ( asa = american society of anesthesiology ) ii و iii و کسر بازده خروجی بیش از 35% و بدون سابقه سکته قلبی اخیر انجام گرفته است. نحوه انتخاب بیماران جهت دریافت داروی بیهوشی کاملاً تصادفی بود. در یک گروه، جهت نگه داری بیهوشی حین پمپ قلبی ـ ریوی پروپوفول به میزان μ g/kg/min 50 و فنتانیل μ g/kg/min 1/0 به صورت انفوزیون و در گروه دیگر مورفین به میزان mg/kg 4/0-3/0 به اضافه میدازولام mg/kg 15/0-1/0 به صورت بولوس تجویز شده است. روش القای بیهوشی عمومی در هر دو گروه به صورت یکسان با میدازولام mg/kg 15/0-1/0 و مورفین mg/kg 4/0-3/0 و سدیم تیوپنتال mg/kg 4-3 و پانکرونیوم mg/kg 15/0 صورت گرفته و جهت نگهداری بیهوشی از هالوتان به میزان 5/0% و n20+02 به نسبت مساوی استفاده شد. لازم به ذکر است که به علت اثرات تضعیف کنندگی منفی هالوتان بر روی قلب 15 دقیقه قبل از شروع پمپ این دارو قطع می شد و حین جداسازی از پمپ و پس از آن نیاز به اینوتروپ براساس فشار خون متوسط شریانی و فشار ورید مرکزی( c..v.p ) مورد ارزیابی قرار می گرفت، به طوری که هنگامی که فشار ورید مرکزی بیش تر از 14 میلی متر جیوه و فشار متوسط شریانی کم تر از 80 میلی متر جیوه بود اپی نفرین به صورت انفوزیون با دوز μ g/kg/min 02/0 شروع می شد و تا حداکثر μ g/kg/min 5/0 افزایش می یافت. از کل بیماران مورد مطالعه، 37 بیمار نیاز به اینوتروپ پیدا کردند که از این تعداد 24 بیمار جهت بیهوشی حین پمپ مورفین دریافت کرده بودند، در حالی که تنها 13 بیمار، داروی بیهوشی پروپوفول دریافت کرده بودند(05/0 pvalue< ). این مطالعه نشان داد بیمارانی که مورفین دریافت کرده بودند، جهت جداسازی از پمپ نیاز به اینوتروپ اپی نفرین بیش تری نسبت به گروه پروپوفول داشتند. بنابراین گروه پروپوفول در مقایسه با گروه مورفین ثبات همودینامیکی بیش تر و نیاز به اینوتروپ اپی نفرین کم تری داشتند.